Nakita nako nga moadto ko sa summer house diin ang akong inahan ug akong igsoon nga babaye ug ang iyang pamilya nag-una kanako.
Pero wala koy sakyanan. Naglakaw ko sa paspas nga dagan (o tingali kini usa ka gaan nga jogging) ug nag-ulan uban sa hangin. Kauban nako ang pipila ka mga babaye, lakip ang usa nako ka tigulang nga higala. Kami nakigbugno sa ulan ug hangin sa dalan. Dayon misulod kami sa usa ka lugar nga adunay mga residente ug mga tindahan. Gisulayan nako nga tawagan ang bana sa akong igsoon nga babaye aron siya moadto ug ihatud ako sa balay kung diin sila. Apan wala niya tubaga ang telepono. Unya, sa dihang nagsingabot na ang kangitngit, misulod ko sa usa ka librarya, naa tingaliy usa ka babaye nga nag-edad ug baynte anyos. Nagbasa siyag libro. Mipasilong ko sa library. Pagkagabii, ang library nahimo nang kwarto. Nangutana ang babaye kon pwede ba ko magpalabay sa gabii uban niya. Siya mitubag uban sa pagdawat. Unya gipangutana nako siya kung luwas ba. Gisirad-an sa babaye ang tanang bintana nga nag-umbaw sa dalan.
Unya nakamata ko.